دلیل همگرایی افراد با نظام لیبرالی

واجب سیاسی فراموش شده....

نقد اساسی که به طیف مشخصی از اصلاح طلبان که بی شک هادیان اصلی جریان اصلاح طلب در کشور هستند وارد است لیبرال مسلک بودن و پیوند بی قید و شرط آنان با فلسفه و فرهنگ غرب و قرائت لیبرال از اسلام است. اما چیزی که حضرت امام(ره) در سال های پایانی حیات خود مکرراً ملت مسلمان ایران اسلامی را از آن بر حذر داشت اسلام آمریکایی و یا به تعبیری اسلام لیبرال بود. اسلام لیبرال شعبه ای از اسلام آمریکایی است؛ پذیرفتن این واقعیت و تمییز آن از اسلام ناب محمدیبرای اذهان بسیط، بسیار مشکل می باشد از این رو است که امام راحل شناخت اسلام آمریکایی و مبارزه با آن را پیچیده می دانند و معتقدند یکی از واجبات سیاسی و فکری و فرهنگی , تمییز دادن همین موضوع است. امام خمینی در این باره می فرمایند :" راه مبارزه با اسلام آمریکایی از پیچیدگی خاصی برخوردار است که تمام زوایای آن باید برای مسلمانان پابرهنه روشن گردد , که متاسفانه هنوز برای بسیاری از ملت های اسلامی , مرز بین اسلام آمریکایی و اسلام ناب محمدی و اسلام پابرهنگان و محرومان , و اسلام مقدس نماهای متحجر و سرمایه داران خدانشناس و مرفهین بی درد , کاملا مشخص نشده است . و روشن ساختن این حقیقت که ممکن نیست در یک مکتب و در یک آیین دو فکر متضاد و رو در رو وجود داشته باشد , از واجبات سیاسی بسیار مهمی است . وظیفه همه علماست که با روشن کردن این دو تفکر , اسلام عزیز را از ایادی شرق و غرب نجات دهند." « صحیفه امام , جلد ۲۱ , ص ۱۲۰ و ۱۲۱ »

 ایشان با ژرف اندیشی و شناخت صحیح از جریانات موجود در بستر انقلاب اسلامی خطر لیبرالیسم و اسلام لیبرال را بارها و بارها به مسئولین و مردم گوشزد کردند مع الاسف در تاریخ پر فراز و نشیب انقلاب شاهد جولان و تاخت و تاز این جریانات در بطن نظام اسلامی هستیم که البته نقطه ی اوج آن در دوران اصلاحات( ریاست جمهوری هفتم و هشتم ) است که صدمات جدی و جبران ناپذیری را در ساختار سیاسی و فرهنگی کشور وارد نمود که آثار و نتایج آن تا کنون بر پیکره ی نظام سیاسی و فرهنگی کشور جاری است. مع الوصف با روی کار آمدن دولت محترم یازدهم(دولت تدبیر و امید) که خود را وابسته به جریان اصطلاح طلب می داند دور از انتظار نیست بازهم شاهد ورود افرادی معلوم الحال با خط فکری مشخص به عرصه مدیریتی و فرهنگی کشور باشیم؛ جریانی که خود را به ظاهر پایبند به خط امام(ره) می داند ولی در عمل معیار و شاخصی به عنوان خط امام را ندارد. بنابراین، اگر بخواهیم تجدید حیات اسلام و نظام اسلامی بیش از آنچه هست , قرین موفقیت گردد , باید به این سفارش امام خمینی(ره) به طور جدی گوش فرادهیم و هر کس به تناسب توانی که دارد، چهره ناب اسلام را عیان سازد تا توطئه دشمن در التقاطی جلوه دادن سیمای دین نقش بر آب شود. اما سوال اساسی این است که به چه دلیل افراد خواسته یا نخواسته همگرا و همسو باجریان و نظام لیبرالی می شوند؟
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی , جهانی که از مادی گرایی محض مکاتب و جریان های فکری و سیاسی و فرهنگی غربی، افسرده و دلزده شده بود و به دنبال معنویت , دین و ارتباط با عالم بالا می گردید , با پدیده بزرگ و شگفت انگیز انقلاب اسلامی که هم به خواست ها و جنبه های معنوی انسان ها و هم به خواست ها و جنبه های مادی بشر عنایت داشت، مواجه شد. از دیدگاه اسلامی، حفظ مصالح معنوی در سایه دین است، که تحقق پیدا می کند و از اهداف اصلی و اولیه می باشد. این مهم ترین نقطه اختلاف بین دین اسلام و سایر مکاتب فلسفی رایج در دنیاست، و لذا ما نمی توانیم که در روش و ظایف حکومت تابع غرب باشیم؛ زیرا در اهداف حکومت اختلاف اساسی و بنیادی داریم. بنابراین اگر هدف فراموش شود ساختار، شرایط، وظایف و اختیارات عوض می شود. بواقع ابهام و انحراف در افکار و اندیشه های افراد و حتی از سوی کسانی که بی غرض هستند از اینجا ناشی می شود که آنها به هدف قانون و حکومت از دیدگاه اسلامی و اختلافی که اسلام با مکاتب دیگر دارد توجه نکرده اند لذا شاهد هستیم که این جریان همان انحرافات و ابهامات را در روزنامه ها و کتاب هایشان مطرح می کنند(که اکنون هم در روزنامه های همین جریان به اصطلاح اصلاح طلب شاهد آن هستیم ). البته نمی گویم مسلمان نیستند نه. اینها اصلاً اسلام را پذیرفته اند، واقعاً هم خدا را قبول دارند، نماز می خوانند، روزه می گیرند، کافر و منکر دین نیستند، اما هنگام عمل در مسائل اجتماعی و سیاسی صد در صد تابع غرب می شوند و دیگر فکر نمی کنند که آیا این روش با تفکر اسلامی سازگار است یا خیر. می گویند امروز دنیا با این رویه اداره می شود و نمی توانیم بر خلاف مش دنیا حرکت کنیم، امروز تمدن دنیا تمدن غربی است و فرهنگ حاکم فرهنگ لیبرال است؛ ما هم نمی توانیم بر خلاف آن عمل کنیم!
ولی ما اولاً باید، از دیدگاه تئوریک و نظری خودمان بفهمیم که اسلام چه می گوید و آیا اسلام آنچه را در غرب اِعمال می شود قبول دارد یا نه. ثانیاً در مقام عمل می توانیم دستورات اسلام را پیاده کنیم یا نه؟ اگر فرضاً در عمل نتوانستیم آنها را پیاده کنیم، لااقل بدانیم که اسلام منش و مرام لیبرالی را نمی پذیرد، پس سعی نکنیم روش غیر اسلامی را به نام اسلام جلوه دهیم. ما در زمان طاغوت هم نمی توانستیم به روش اسلامی عمل کنیم ولی می دانستیم آن حکومت، اسلامی نیست و بخشی از رفتارش ضد اسلامی است. پس عدم زمینه برای اجرای دستورات اسلام موجب نمی شود که بگوییم اسلام عوض شده است. امروز هم در بعضی موارد ممکن است نتوانیم اسلام را پیاده کنیم، اما نباید بگوییم اسلام همان است که ما انجام می دهیم. اسلام را همانگونه که هست باید بشناسیم و اگر جایی نتوانستیم به آن عمل کنیم، از خداوند عذرخواهی کنیم که نتوانستیم به آن عمل کنیم و اگر خدایی نکرده تقصیری هم داشتیم، باید از ملت مسلمان عذرخواهی بکنیم که در اجرای اسلام تقصیر داشته ایم. پس نباید در اسلام تغییر ایجاد کنیم و متوجه باشیم که اسلام همان دینی است که 1400 سال قبل توسط پیغمبر اسلام آورده شده است.